Mijmerend denk ik af en toe terug aan de tijd dat ik in Antwerpen studeerde en woonde. In die tijd genoot ik er niet zo van, was vooral eenzaam en vond mijn studie niet erg leuk. En toch overheersen de mooie momenten als ik er nu aan terug denk.

Wat leuk was aan Antwerpen…
– Ik woonde er op een geweldig plein op ‘t Zuid, zoals de Belgen dat noemen. Op de Marnixplaats kwamen acht straten uit. Daarnaast waren er terrasjes en restaurant en wij waren de enige met een balkon met uitzicht over het plein.

– Het Zuid was ‘de hippe’ buurt van Antwerpen. De plek waar alle musea, veel restaurants en designershops vertegenwoordigd zijn.

– Ik maakte duizenden foto’s, vooral te danken aan de studie fotografie die ik er volgde…

– Elk weekend leek wel vakantie. Op vrijdagavond arriveerde vriendlief, om vervolgens films te kijken, lang uit te slapen en de stad te verkennen. We gingen uit eten, bezochten musea, wandelden wat door de stad en genoten van een eigen huisje.

– De huur was er schandalig laag, nog niet voor het dubbele konden we iets vinden in Haarlem. We (mijn vriendinnetje en ik) hadden een appartement van 75m2, een balkon, eigen badkamer en keuken en dat allemaal midden in het centrum. ‘s Ochtends stond de zon op het balkon en door de vele ramen (6) in de woonkamer kwam al vroeg de lentezon binnen. Heerlijk.

 – Als vriendinnetjes langs kwamen was het groot feest. Ze bleven minimaal een nacht en we gingen altijd stappen. Belgische mannen versieren, ahum (ik had al een lief). De dag erna uitgebreid ontbijten en natuurlijk shoppen, iets wat niet kon ontbreken. Antwerpen heeft een hele goede Solde (sale) en de meeste winkels hebben kortingen tot 80%!!!

Ja, het was een periode vol vrijheid, lef en moed. Maar ook stil, ver weg en daarom soms eenzaam. Misschien moet ik binnenkort maar eens gaan kijken hoe mijn oude huisje erbij staat. En even ‘echt’ de toerist uit gaan hangen.