De tijd vliegt. Het is alweer week 51 en kerst staat voor de deur. Gek, want voor mijn gevoel is het oktober ofzo. Van winter is hier nog nauwelijks sprake. Nou oké dan, ‘s avonds is het hier flink koud en hebben we de kachels aan. De huizen zijn gebouwd op zomertemperaturen, dat kun je wel merken. Daarom verplaatsen we ons, zodra het zonnetje zich laat zien, met Noa (onze papegaai) en al naar de veranda. Waar het dan al snel warmer is dan binnen. En dat is zoo lekker. Met mijn stoeltje, windstil tegen de schuur aan loopt de temperatuur als snel op tot 20 graden.
Maar emigreren is echt niet alleen maar leuk en en wij zitten ook heus niet hele dagen in de zon. Zo hebben we dagenlang elektriciens over de vloer gehad, die ALLE elektra kwamen vervangen. En dat precies nadat het hele huis grondig was gepoetst. Je raadt het al, dat kunnen we over doen. Ik krijg mijn bad met onze boiler van 50 liter net niet gevuld met warm water. Zo zat ik de eerste keer te bibberen van de kou, terwijl ik er zo naar uitgekeken had. Daarom loop ik tegenwoordig met de waterkoker vier keer op en neer alvorens ik een half gevuld, maar heet, bad kan nemen. En.. we hebben internet, maar bovenstaande quote verklapt de kwaliteit ervan. Terug naar ADSL met een snelheid van 3MB. Tja… dat zet niet echt zoden aan de dijk. Bloggen kan nog net, met kleine afbeeldingen en zonder video uiteraard. Skypen doen we op tijden dat de buurt niet thuis is en vooral niet tijdens de siësta, want dat gaat gewoonweg niet. Oh ja en water? Dat halen we per 50 liter aan de andere kant van het eiland. We vullen in rap tempo de flessen van 5 liter per stuk die we zelf verzameld hebben. En dat brengt wat stress met zich mee, want het spuit werkelijk waar uit de slang.
Het gewone leven doet zijn intrede hier. De eerste momenten van gemis komen en ik moet wennen aan ‘het mogen genieten en weinig hoeven’. In mijn hoofd maak ik druk allerlei plannen, ga ik langzaamaan weer aan het werk en denk ik structureel alles uit. En dat is wel eens vermoeiend. Want ik had mezelf de tijd gegeven hier te wennen. Op papier. Maar om dat in real life te realiseren…Gewoon voor je uit staren of een boek lezen is er nog weinig bij. Iemand de gouden tip?
En toch lieve mensen, kijk ik voor het eerst sinds tijden uit naar kerst. We hebben een echte kerstboom gekocht, want ja, dat kan in een grote mensen huis. Ik versier de boel met lichtjes en kerststerren en heb zowaar zin in donkere dagen. De open haard aan, tapas en spelletjes. Heerlijk!
Dag Jussi, Jurgen,
Iedere keer weer leuk om van jullie te horen en van jullie ervaringen kennis te nemen. We zullen erop terug komen. Effe kort het volgende, jullie boilertje 50 liter is weliswaar niet super groot, maar zou toch voor jullie tweeën voldoende moeten zijn. Heeft de boiler dag en nacht tarief? Wordt ie misschien alleen in de nachtelijke uren helemaal opgewarmd? Misschien is de temperatuur van het boiler water afgeregeld op 65 graden? Meestal is dat zo. Voor een lekker bad zou de boiler afgesteld moeten zijn op 80 graden, je kunt er dan veel meer koud water aan toevoegen. Wat WiFi betreft join de club, wij zijn jaloers op het Franse platteland hebben we slecht 2,4 mb als de buren niet thuis zijn. Skypen lukt dus soms.
Lezen, in de zon zitten, water halen, een betere voorbereiding op je pensioen kun je niet hebben.
Lieve groet.
Dag lieve allebei,
Wat leuk, jullie reactie. En vast veel herkenbaar indrdaad voor jullie. Bij douchen is de boiler ruim voldoende, maar zelfs wanneer deze volledig open staat, krijg ik mijn bad helaas niet gevuld. Ach, we doen het er mee. De maanden dat je hier een warm bad wenst zijn schaars, dus prima 🙂
Liefs en fijne feestdagen!
Heel leuk geschreven Jussi.
Van mij mogen de donkere en grauwe dagen wegblijven.
Word nog steeds blij wakker als ik hier op Ibiza in de ochtend het heerlijke zonnetje ziet.
Oeh, een kerstboom. Dat is dan toch wel weer fijn, om die sfeer in huis te halen. Lekker huiselijk en vertrouwd 😉
Ja, inderdaad 🙂 Alleen komen we er net achter dat de lichtjes multicolored zijn.. hmmm
Ohh wat heeeeerlijk, ik zie GROEN van jaloezie. Ik kom net terug van een jaar Nicaragua en kan me helemaal herkennen in je internet en water verhaal :P. Werk je daar ook? Wat een droom leven jullie aaahhh. Ik hoop dit jaar de soulfood week te kunnen gaan doen, is iets wat ik allang naar uit kijk 🙂 Succes daar!
Hihi, wat lief! Ja, ik werk hier ook. Ben freelancer in de media. Tekst, social media en webredactie. En.. wat leuk dat je naar Soulfood wil. We hebben nog plek in mei en september, maar haast is geboden 🙂 Ik zie je daar!