+34 633 750 471 jussi@jussimegens.nl

Het is alweer een tijdje geleden dat ik vertelde hoe het met ons gaat. Daarom werd het tijd voor weer eens een quote van de week. Deze keer met een foto van eigen hand. Te mooi om niet te gebruiken. Ik maakte deze foto tijdens een wandeling naar Es Cubels. 

quote-of-the-week-week8-ibiza-verhuizen-emigreren-wennen-heimwee-missen-geliefden-familie

Het normale leven doet hier zijn intrede. En hoe gek ook, ook hier wordt langzaamaan gewoon. Ik probeer heel erg bewust stil te staan bij wat we allemaal doen, ondernemen en maar mooi klaarspelen. Maar zelfs hier went het en wordt het op Ibiza wonen ‘normaal’. De mooie zee en stranden zijn eerder regel dan uitzondering en ik probeer bewust te genieten als we door de heuvels rijden en een nieuw dorpje of cafe ontdekken. Opstaan met de zon, buiten lunchen. Het is soms gek om te merken dat je zo ver van vrienden en familie, toch gelukkig kan zijn. En dat er zelfs eigenlijk geen heimwee is. Ik durf dit bijna niet te zeggen, maar als ik erover praat met mensen die dezelfde stap maakten, dan komt mijn gevoel overeen met dat van hen. Schuldgevoel. Dat het fijn is hier. En dat je je leven opbouwt zonder je lieve vrienden en familie. En dat dat dus eigenlijk best goed gaat. Misschien had ik verwacht dat er altijd twee kanten aan zouden zitten. Die van avontuur & genieten en die van gemis.

En natuurlijk is het gek. Want de relatie die ik nu heb met mijn mijn vrienden en familie is nou eenmaal veranderd. Daar ontkom je niet aan. Daar was ik me zeer van bewust toen we deze keus maakten. En in die zin is deze egoïstisch. Ik doe dit voor ons, voor Jurgen en mij en voor onze toekomst. Maar ik geloof ook dat de vriendschappen die goed zitten, dit zullen blijven. Ook op afstand. Zij het anders, maar toch hecht.

Wat scheelt is natuurlijk dat we veel nieuwe vrienden maken en op allerlei plekken contacten opdoen. Aan uitjes dan ook geen gebrek. Ik ben regelmatig in de weer om contacten te leggen voor mijn werk. Deel visitekaartjes uit, ga in gesprek en blog vrolijk verder. Dit laatste zorgt ook voor bekendheid, want alhoewel mijn blog nou niet perse heel veel gelezen wordt, komt het wonder boven wonder toch bij de Nederlanders op Ibiza terecht. Ik heb al een aantal mensen ontmoet die mij kende via mijn blog. En dat is toch leuk.

Desondanks kunnen deze contacten uiteraard niet tippen aan die van de mensen die echt dicht bij je staan. En het vooruitzicht van de komende maanden en de vele bezoeken die gepland staan maken me uitzinnig blij. Ik tel de dagen af tot de komst van mijn broer. Een weekje Nederland voor mezelf (ik ga alleen) en het zien van mijn papa, Hanneke, zus en goede vriendin Jasja die ik al in geen eeuwen meer zag vanwege een lange reis naar Australië. En misschien is dat wel precies waar het hem in zit. Het vooruitzicht dat ik hen weer ga zien maakt het gemis van al die andere wat dragelijker. Alsof de komst van mijn broer het goed maakt voor mijn hele familie. Snap je?

Tot zover deze persoonlijke update. Ik ben benieuwd naar jullie reacties.

Liefs uit Ibiza